Nederlandse bluesrocker Julian Sas terug in Iduna voor een avond vol gitaarlicks
AlgemeenDe Nederlandse gitarist Julian Sas musiceert in de bluestraditie van grootheden als John Lee Hooker, Freddie King, Elmore James, Willy Dixon en Memphis Slim. Daarnaast is Sas ook groot liefhebber van latere bluesrockgitaristen zoals Jimi Hendrix, Jeff Beck, Jonny Winter, Stevie Ray Vaughan en Rory Gallagher. Hij won in 2016 de ‘European Blues Award’ in de categorie ‘Beste Live Muzikant’. Op vrijdag 17 februari keert de gitarist terug naar Iduna, Drachten voor een avond vol gitaarlicks, pakkende baslijnen, dynamische drums en sfeervolle orgeltonen. De deuren openen om 20:00 uur.
Onlangs verscheen het 11e studioalbum ‘Electracoustic’ van Julian Sas, een ongewone titel voor een ongewoon album. Het is het resultaat van een emotionele achtbaan. Optredens, lange shows en altijd onderweg zijn. Door de pandemie staan Julian en zijn band in een klap stil. Keer op keer moeten shows opnieuw worden ingepland om vervolgens weer te worden geannuleerd. Een nachtmerrie. Maar muziek maken is voor Sas en zijn kameraden een eerste levensbehoefte. Dus vinden ze een manier om weer samen te spelen. Ideeën ontspruiten, riffs en jams veranderen in songs. En dan slaat het noodlot toe. Vriend en collega-muzikant Fotis Anagnostou wordt gediagnosticeerd met een vreselijke ziekte. De bandleden zijn geschokt.
In de laatste fase van het leven van Fotis brengen ze veel tijd met elkaar door, een bewijs dat de broederschap geen holle frase was. Julian: “Bij het vertrek van de laatste reis van Fotis dacht ik dat onze gevoelens van dat moment niet in woorden uit te drukken waren. Enkele maanden later, toen ik naar een paar van de demo’s luisterde, realiseerde ik me dat we dat wel konden. De muziek was er. Het was goed, eerlijk en wachtte op ons. Het was het juiste moment om de draad weer op te pakken en de muziek te delen. Ik vond altijd de akoestische demo’s uit mijn thuisstudio bijzonder. Daarom besloten we de 12 nieuwe nummers op twee verschillende manieren op te nemen: elektrisch en akoestisch. Als ik terugkijk op het tot stand komen van deze plaat kan ik dat niet anders omschrijven als een bijzondere en vreemde reis. Het was vriendschap, respect en de liefde voor muziek die ons meer dan ooit verenigde.”
