Anouska Koster succesvol in druk koersweekend
AlgemeenEen tweetal weken na haar sterke optreden in de Simac Ladies Tour was Anouska Koster opnieuw uitstekend op dreef. Eerst in de tweedaagse AG Tour de Semois, gevolgd door de Wielerronde van `t Loo. Elke dag was De Westereense actief in de frontlinie, met succes op zondagmiddag.
Top 10 plaatsen in België
De eerste etappe in de AG Tour de Semois ging over ruim 132 kilometer. Team Jumbo Visma Women zat direct goed in koers en was actief met diverse aanvallen. Ploeggenoot Teuntje Beekhuis zat eerst mee in een ontsnapping, die in de finale weer ingelopen werd. “Daarna ben ik zelf een paar keer mee gesprongen. Uiteindelijk kwam ik een mooie groep van tien tot twaalf rensters terecht. Daar bleven diep in de finale nog vijf van over en ik zat daar bij. In de sprint eindigde ik als derde.”
Een dag later was de etappe iets korter, maar was het opnieuw lastig met veel klimwerk. “De ploeg was opnieuw goed en zij hebben mij goed geholpen. Amber zat op een bepaald moment mee in een mooie kopgroep. Dat betekende voor ons een mooie situatie. Ik heb in de finale met een groepje de oversteek gemaakt. DSM was sterk vertegenwoordigd vooraan en die hebben het goed uitgespeeld. Een kwartet reed in de finale weg en ik kon daar net niet mee. In de groep erachter ben ik negende geworden. Ik ben heel tevreden over dit weekend. Het team was erg goed en heeft super voor mij gereden. Ik ben met een podiumplaats, top 10-klassering en zesde plek in het eindklassement ook erg tevreden”, aldus Anouska.
Winst in `t Loo
Een dag na haar goede optreden in de AG Tour de Semois stond Anouska in de Wielerronde van ’t Loo aan de start. De Jumbo Visma-dame reed opnieuw een sterke koers en nestelde zich in de beslissende kopgroep. In de sprint bleek Anouska de snelste, waarmee de tweede seizoenszege een feit was.
“Mooi om het weekend af te sluiten met de winst. Het was nog een lastige koers, ik voelde de benen wel na de afgelopen dagen. Ik probeerde een paar keer weg te komen, maar dat slaagde niet. Uiteindelijk reden we met een groepje van negen rensters weg. Daarmee streden we voor de zege. Op een kilometer voor het einde sprong een renster weg. Ik besloot er achteraan te gaan, want anders was de zege weg. Ik kon het gaatje dichten en trok vervolgens gelijk door om het in de sprint af te ronden. Op wilskracht kon ik het afmaken, dat was toch wel erg mooi”, zegt een blije Anouska na afloop.
