Column: leven met dementie
SpecialsDoor het voeren van gesprekken leert Herbergier Bartlehiem de bewoners en familieleden beter kennen. Foto: Klaas Rozema
Column: leven met dementie
Vergane glorie
WYNS – “‘Het is vergane glorie’”, zei een zoon. We waren in gesprek over zijn moeder. Zij woont al vier jaar bij ons in Herbergier Bartlehiem, omdat ze dementie heeft.
Het gaat helemaal niet goed met haar. Er is geen contact meer met haar mogelijk. Ze eet, ze drinkt, ze poept, ze plast en ze haalt adem. Verder niets. Ik vind het vreselijk haar zo te zien.
Dat was schrikken. Wij vonden het juist wel goed met haar gaan. Ze was hersteld na een valpartij en kon weer redelijk eten en drinken. Ze reageerde op contact en haar humor kwam terug. Maar haar zoon zag dat heel anders. Ineens realiseerde ik me wat een enorm verschil het maakt met welke ogen je naar iemand kijkt.
Wij als zorgverleners kijken anders naar iemand die bij ons woont dan een familielid dat doet. Wij zien dagelijks mensen met dementie. In zekere zin wordt dat gewoon voor ons. Voor de zoon is en blijft deze vrouw zijn moeder. Hij heeft een unieke band met haar. Door de dementie ziet hij haar veranderen. Wat hij ziet is nieuw en confronterend voor hem. Dat is een groot verschil.
“Wat doet het met je als je ouder dementie heeft?”
Door mijn ervaring tijdens het contact met deze zoon ben ik gesprekken gaan voeren met familieleden van bewoners. Ik stel hen vragen als: ‘Wat doet het met je als je vader of moeder dementie heeft? Wat kom je tegen?
Hoe ga je met die veranderingen om? De gesprekken helpen ons niet alleen familieleden beter te begrijpen, maar ook om onze bewoners beter te leren kennen. De verhalen van familie zijn daarom heel waardevol voor ons. De komende tijd zal ik u via columns een inkijkje geven in deze verhalen.
Voor de een vergane glorie, voor de ander juist hoop
U zult zien wat dementie doet: met de bewoners van Herbergier Bartlehiem, hun familieleden en met ons als zorgverleners. En u zult lezen dat iedereen dementie op een andere manier beleeft. De confrontatie met dementie zet levens totaal op zijn kop. Voor de een gaat het over ‘vergane glorie’, voor een ander gloort er soms juist hoop.”
Oeds Visser runt samen met zijn vrouw Judith Herbergier Bartlehiem, kleinschalige woonvoorziening in Wyns voor mensen met dementie. Hij voert gesprekken met mensen waarvan de vader of moeder dementie heeft en doet in columns in deze krant verslag van het leven met dementie.
