meer diepte en die mooie lichtval

De Fryske Wâlden heeft prachtige groene kleuren, met kenmerkende diepe schaduwpartijen. Aline Sprokkereef werkt momenteel aan een schilderij van een nostalgisch wâldboerderijtje. (Foto: Klaas Rozema)

Aline Sprokkereef uit Burgum is altijd op zoek naar een mooie toets,
meer diepte en die mooie lichtval

BURGUM – Tekenen en schilderen is al een levenlang de passie van Aline Sprokkereef (53). Ze maakt prachtig werk, het bleef haar hobby. De Burgumse werd opgeleid als onderwijzeres, werkte jaren bij uitzendbureau Randstad en opende in 1996 in haar woonplaats een eigen kledingwinkel, Aline Fashion. Warme, heldere kleuren en een mooie lichtval springen in het oog bij haar olieverfschilderijen.

Door: Karoline van den Donker

Als kind tekende Aline veel en zat ze met haar drie zussen urenlang te knutselen aan tafel. Op de Pedagogische Academie en later, toen ze les gaf aan de bovenbouwleerlingen van het basisonderwijs, werd ze gevraagd voor talloze tekenklusjes. Menig voorkant van een schoolkrant werd door haar gemaakt. En in de periode dat Sinterklaas kwam, bezocht Aline alle klassen om op het schoolbord zeer gewaardeerde krijttekeningen te maken.
“Ik raakte boventallig, en kwam door toeval aan het werk bij Randstad. Ook dat vond ik leuk om te doen. Ik zette mijn creativiteit in voor het vinden van banen voor de mensen die bij ons ingeschreven stonden.”
Toen haar dochter geboren werd, wilde ze parttime gaan werken en opende Aline Sprokkereef de kledingzaak in Burgum. “Daarin zie je mijn creativiteit ook terug”, zegt ze. “Zowel bij de keuzes die ik maak voor de inkoop, als bij de inrichting van de winkel.”

In haar spaarzame vrije tijd heeft Aline altijd getekend. Sinds 2008 schildert ze ook. Ze nam les bij Doet Boersma, in het Frysk Skildershûs in Leeuwarden. ”Schilderen is heel anders dan tekenen.
Bij tekenen zijn de lijnen belangrijk. Bij schilderen werk je met vlekken.”

Exposeren

In de loop der jaren maakte ze honderden tekeningen en schilderijen. “De meeste zijn niet ‘af‘. Ik vind dat er altijd iets aan verbeterd kan worden“, zegt Aline.
Eens vroeg een medecursist hoe ze haar schilderij moest signeren. “Dat moet je niet aan haar vragen“, reageerde de cursusleider, wijzend naar Aline. “Haar werk is nooit klaar.”

Desondanks zijn sommige van haar schilderijen inmiddels ingelijst. Eén ervan hangt in het Provinciehuis in Leeuwarden, het portret van Willem-Alexander en Máxima.
Een deel van het gemaakte werk is bij Aline thuis te bewonderen, een deel hangt in de expositieruimte van Galerie Zofier in Heerenveen. Een deel maakte ze in opdracht en dat ging dus direct naar de nieuwe eigenaar.

Schilderlessen

Aline Sprokkereef genoot een degelijke opleiding op het gebied van de teken- en schilderkunst.

Op de Klassieke Academie en tijdens modeltekenlessen bij Frâns Faber in Allingawier schetste ze honderden tekenstudies.
De Burgumse kunstenares tekende mensen van allerlei leeftijden tijdens lessen van schilder en docent Peter van Houten uit Foudgum. Hij nodigde iedere les een dorpsgenoot uit als model.

“Omdat ik weinig tijd heb, kies ik heel bewust bij wie ik les wil nemen. Wat ik leerde zie je terug in mijn schilderijen”, vertelt Aline.

Zo leerde ze van Doet Boersma sneller te handelen. Keuzes te maken. Niet altijd door te gaan met perfectioneren maar te besluiten: nu is mijn schilderij af.

Van Dinie Boogaart leerde ze schilderen met een mooie toets. Ze leerde dat het helder houden van de  kleuren zorgt voor een levendig beeld.

Van Epko Cordel in Gorredijk leerde ze nog meer over compositie en een mooie lichtinval, en dat warme en koele kleuren elkaar versterken en diepte geven aan een schilderij.

Behalve dat ze leermeesters zoekt in haar eigen omgeving, bestudeert de kunstenares ook graag het werk van historische grootmeesters. “Rembrandt en Van Gogh, ik vraag me altijd af: wat is het wat hun werk zo bijzonder maakt? Welke toets hebben ze gebruikt?”
Portretten en stillevens

Portretten hebben haar voorkeur. Stillevens maakt ze echter ook graag: vogels, het landschap van de Fryske Wâlden, dat mooie oude vervallen boerderijtje bij Suwâld… “Ik kies mijn onderwerpen dicht bij huis. Ik hoef niet naar Frankrijk om mooie plaatjes te maken. In je eigen omgeving is zoveel moois te zien.”

Alhoewel je via directe waarneming veel meer structuren en kleuren ziet, gebruikt de kunstenares als basis van haar werk soms een foto.
“Als het gaat om een kortdurend lichtmoment of in een situatie waarin iemand niet live kan poseren, zoals  in het geval van Willem- Alexander en Máxima.”

De gebruikte foto moet wel een beeld weergeven dat haar raakt.
Voordat ze begon aan het portret van Willem-Alexander en Máxima bekeek ze bijvoorbeeld uren filmpjes, tot ze een uitdrukking zag waarvan ze vond: ‘nu kijken ze zoals ik ze sympathiek vind’. Ze zette het beeld stil en gebruikte het als uitgangspunt voor haar schilderij.
“Zo doe ik het ook als ik in opdracht een portret maak. Ik ga op zoek naar datgene wat raakt, aanspreekt, hetgeen iemand mooi maakt. Dat schilder ik dan.”

Voorkant kerstkrant

Op de voorkant van deze krant staat het schilderij ‘Even proeven’. Het is gebaseerd op een vakantiefoto. Aline Sprokkereef werd geraakt door het beeld van een vrouw in een café die een kind van haar chocolademelk liet proeven. “Het licht van de lampen viel er prachtig op. Ik maakte er een foto van. In mijn schilderij heb ik de compositie zo aangepast, dat het beeld van aandacht en bescherming versterkt werd. Bijvoorbeeld door de stoelleuning erbij te schilderen en door de achtergrond mijn zelfgekozen, warme kleur te geven.”