Agrarisch Collectief Waadrâne: “We hopen samen het tij te keren voor de weidevogels”

Eerst belde hij, volgens protocol, de Bond van de Friese Vogelwachten. Daarna zijn vriendin en daarna zijn vader, van wie hij de liefde voor de weidevogels heeft meegekregen. Simon Spriensma uit Dokkum vond zaterdag 6 maart in een weiland bij Raard het eerste kievitsei van Friesland. ,,Dit is echt prachtig om een keer mee te maken. Echt een hele eer.”

Spriensma is al zijn hele leven actief in het veld. Als jongetje ging hij samen met zijn vader en zijn broer de weilanden in, op zoek naar kievitseieren. Tijden zijn veranderd, en zo ook de stand van de weidevogels. ,,Ik zie nog wel voor me hoe we vroeger verschillende eieren op de schoorsteenmantel hadden liggen. Nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit een kievitsei mee zou nemen naar huis”, aldus Spriensma.

Sinds enkele jaren is Spriensma betrokken bij de Vogelwacht Brantgum/Raard als nazorger. Het opsporen van nesten doet hij zowel in het veld, als met een drone. ,,Met een drone nesten opsporen is een welkome toevoeging op het werk van de nazorgers”, vertelt hij. ,,Je kunt sneller een groter gebied afspeuren. Zo zie je nesten die je in het hoge gras soms nauwelijks ziet.” Een bijkomend voordeel van het gebruik van drones noemt Spriensma dat zo de jeugd ook meer geïnteresseerd raakt in de nazorg voor weidevogels. ,,Dankzij nieuwe technieken is de nazorg bij de jeugd nu meer in trek.”

De samenwerking met boeren in het nazorggebied van Spriensma noemt hij over het algemeen erg goed. ,,Neem bijvoorbeeld het stuk land waar dit ei gevonden is. Vijf jaar geleden was er bijna geen vogel te vinden. Nu is het een kruidenrijk perceel, bemest met ruige stalmest en ingericht als plasdrasgebied. In combinatie met een uitgestelde maaidatum noemen we dit een vogelmagneet. En dat is te danken aan de inzet van Eelco Hiemstra, de boer van wie dit stuk land is, en de samenwerking met Agrarisch Collectief Waadrâne. Vooral de grutto zien we hier nu weer terug.” Nog een voorbeeld van een goede samenwerking met de boeren noemt Spriensma bijvoorbeeld de keren dat hij gebeld wordt door een boer voor overleg. ,,Dan wil een boer bijvoorbeeld over een paar dagen gaan maaien. Dan worden wij gevraagd waar de nesten zijn, of ze nog ergens anders op kunnen letten en soms worden zelfs wij gewezen op nesten die wij over het hoofd hebben gezien.”

Dat het over de gehele linie slecht gaat met de weidevogels raakt Spriensma diep. ,,Samen met de boeren in ons nazorggebied doen we veel om de weidevogels te helpen. Plasdras, een uitgestelde maaidatum, nesten beschermen wanneer er mest uitgereden wordt, noem maar op. Maar tegen predatie kun je helaas maar weinig beginnen. Als je dan ‘s ochtends in het veld komt en het is er muisstil, dan zakt de moed je wel eens in de schoenen.”

Dat Spriensma dan nu het eerste kievitsei van de provincie heeft gevonden, noemt hij dan ook een heel fijn lichtpunt. Niet zozeer omdat híj de vinder is, maar dát er een vinder is. ,,Hoe leuk het ook is om een keer de eerste te zijn, en hoe bijzonder het ook is om samen met je kameraden in het veld deze te vinden, het gaat mij vooral om de vogels. Dat moet altijd voorop staan. We hopen samen het tij te keren. Die plicht hebben we voor de weidevogels.” Ook Agrarisch Collectief Waadrâne onderschrijft het belang van een goede samenwerking met nazorgers in hun werkgebied. ,,Ook wij hopen het tij te keren. Daarbij staat enthousiasme, vrijwilligheid en een goede samenwerking wat ons betreft centraal.”