Tegen sc Heerenveen weer speelminuten maken

Sander van de Streek is gedreven en knokt voor een basisplaats. Tegen sc Heerenveen wil de middenvelder van Cambuur dolgraag spelen. Foto: www.dijksfotografie.nl

Middenvelder Sander van de Streek wil derby van het jaar spelen
,,Tegen sc Heerenveen weer speelminuten maken’’

Barneveld staat bekend om z’n wereldberoemde kippenras en natuurlijk om Jan van Schaffelaar, de Kabeljauwse ruiteraanvoerder die in 1482 van een toren sprong. Leuk die historie, maar in Leeuwarden is maar één Barnevelder belangrijk: Sander van de Streek, overgekomen van Vitesse.

Van de Streek knokt voor een basisplaats, maar moet het vooral met invalbeurten doen. Dat is lastig, maar de middenvelder raakt niet van de wijs. Iedere speelminuut is er één, een kans om je te onderscheiden, weet hij. Afgelopen zaterdag, thuis tegen FC Dordrecht, was er weer zo’n ‘Van de Streek moment’. Opnieuw viel hij in en opnieuw liet de 21-jarige aanvaller zien dat hij uitstekend kan voetballen. Van de Streek bekroonde z’n invalbeurt met een fantastische goal. Van ruim twintig meter schoot hij de bal op schitterende wijze achter keeper Filip Kurto. Cambuur won met 4-1 en blijft bovenin meedoen. Dat geeft vertrouwen voor de ontmoeting met aartsrivaal sc Heerenveen.

19 oktober is het D-Day, dan moeten de Liwwadders naar het Abe Lenstra stadion, een zes punten wedstrijd. ,,Ik weet hoe de derby leeft, daar krijg ik genoeg van mee’’, lacht van de Streek. ,,Dat is volgens de supporters dé wedstrijd van het seizoen. We gaan er alles aan doen om de drie punten mee naar huis te nemen, maar het zal niet eenvoudig worden. Als we ons eigen spel spelen, ons concentreren op de wedstrijd en ons niet af laten leiden door randzaken, moet het goed komen.’’ Van de Streek loopt al een tijdje mee in de eredivisie. Op 18-jarige leeftijd tekende de middenvelder van SDV Barneveld een driejarig contract bij Vitesse. Van een doorbraak kwam het echter niet. Van de Streek speelde bij de beloften en werd in 2013 verhuurd aan FC Flora Tallinn. Voor de club uit Estland speelde hij 37 duels, maakte z’n Europese debuut tegen KF Kukësi, won de Estische voetbalbeker en scoorde 9 goals.

,,FC Flora Talinn is een satellietclub van Vitesse. Zo kwam ik in Estland terecht. Ik heb er een mooie tijd gehad, maar het niveau is niet te vergelijken met dat in Nederland. Het is een stuk lager. Alleen de clubs uit de top 5 kunnen het niveau uit de eredivisie aan. De rest krijgt het zelfs in de Jupiler League moeilijk.’’

,,Weet je, als voetballer word je in Estland niet beter. Vandaar dat ik graag terug wou. Terug naar Nederland. Het idee was om aansluiting bij Vitesse te krijgen, maar dat werd ’m niet. In november kreeg ik van trainer Peter Bosz te horen dat ik niet bij de eerste selectie zat. Dat was een teleurstelling. Maar ach, je moet ook realistisch zijn. Wil je doorbreken bij Vitesse, dan moet je top zijn. Ze hebben hele goede spelers. Neem alleen maar de jongens die bij Chelsea onder contract staan. Ook op de bank zit veel kwaliteit. Ik heb een paar oefenwedstrijden gespeeld, maar nooit in de eredivisie gevoetbald. Dat is jammer, maar ik heb bij Vitesse wel veel geleerd. Ik ben er gegroeid, maar als voetballer wil je ook spelen. Dat zat er niet in.’’

Niet alleen SC Cambuur was in de race voor de transfervrije Van de Streek, ook De Graafschap en FC Dordrecht hadden interesse in de middenvelder. ,,Uiteindelijk heb ik voor Cambuur gekozen. Ik heb een contract voor twee seizoenen getekend, met een optie voor nog een seizoen. Bij Cambuur heb ik de eerste stappen in de eredivisie gezet en mijn debuut gemaakt waar ik zo lang op gewacht heb. Tegen Heracles Almelo. Toen speelde ik redelijk, niet echt heel goed. Nu zit ik lekker in mijn vel, voel me prima en ben gedreven. Voorlopig moet ik het van invalbeurten hebben, maar ik weet dat ik dicht tegen een basisplaats aan zit. Al is de onderlinge concurrentie groot. Mijn spel wordt steeds beter. Tegen sc Heerenveen hoop ik weer speelminuten te maken. De derby van het jaar, die wil ik spelen. Het liefst de volle 90 minuten.’’

Tekst: Alfred Lehmann