G-team korfballers Flamingo’s: “It giet om de wille”
Sport SportBUITENPOST – Het korfbalteam van gehandicapten van de Flamingo’s in Buitenpost traint elke zaterdagochtend een uur in een gymzaaltje aan de Parklaan 5 in Buitenpost. Afgelopen zaterdag 3 december dus ook.
Elke zaterdag training, elke maand een toernooi in Noord-NederlandDie dag was het tevens ‘wereldgehandicaptendag’, daarom was het ook ‘open dag’. Er kwamen weliswaar nauwelijks extra bezoekers, maar wel verscheen fotograaf Klaas Rozema en dat was op zich al een feestje!
Zaterdag 3 december was 'wereldgehandicaptendag'
Als alle spelers er zijn, variërend in leeftijd van 14 tot en met 63 jaar, dan kunnen ze aan het einde van de training een partijtje doen van zes tegen zes. “Mar de lêste tiid binne der faak minder, omdat der ek oare aktiviteiten binne. Sa is der gauris in ‘logeerweekend’, bygelyks yn in soarchbuorkerij. Dat sadwaande kinne wy wol wer wat spilers en ek wol begelieders derby hawwe”, vindt vrijwilliger/coördinator Griet de Vries.
De spelers – “de jonges en famkes” – wonen verspreid in Noordoost Fryslân, worden daarom door familie en vrienden naar het gymzaaltje gebracht. Bovendien doen de korfballers maandelijks mee aan een korfbaltoernooi voor gehandicapten in Noord-Nederland, in steden als Assen, Groningen en Leeuwarden. “Dan spylje se fjouwer tsjin fjouwer. As ús tolve spilers der allegearre binne, kinne wy dus mei trije teams meidwaan. Mar de lêste tiid binne it faak mar twa teams. En it folgjende toernoai, kommend wykein, dogge wy mar mei ien team mei”, weet Griet de Vries.
“Wy kinne wat fan harren leare”
Ze was al trainster/begeleidster van jeugdspelers van de Flamingo’s, toen haar voorganger Gerrit Lolkema haar vroeg mee te gaan naar een ‘noordelijk’ toernooi voor G-teams. “Der wiene te min begelieders. “‘Do kinst dat wol’, sei er tsjin my.” Ze twijfelde, maar ging toch mee. “En doe wie ’k ferkocht. Want dizze spilers gunne elkoar wat. As’t in fout makkest, hinderet dat net. It giet om de wille. Dêr kinne wy as oare sporters wat fan leare!”
Het sport- en spelplezier blijkt ook gunstig te werken voor de gehandicapten zelf. “Se helpe elkoar. Ien fan de bêste spylsters ‘coacht’ de oare spilers ûnder de wedstriid. Dan docht bliken dat se mear kinne as dat fan tefoaren ynskatten wie.”
Vanwege de maandelijkse toernooien in Noord-Nederland moeten er flinke afstanden gereisd worden. Dat gebeurt met auto’s van de begeleiders en ouders. Het begeleidingsteam bestaat in totaal uit elf mensen, maar de kern telt maar vier personen omdat niet iedereen altijd beschikbaar is vanwege andere verplichtingen “Dêrom soene wy behalve mear spilers, ek wol mear begelieders brûke kinne”, constateert Griet de Vries.
