Het doet me zeer als een kind langs de zijlijn staat

Wethouder Houkje Rijpstra. (Ingezonden foto)

Wethouder Houkje Rijpstra is ingenomen met kindgericht minimabeleid
“Het doet me zeer als een kind langs de zijlijn staat”

BURGUM – “Als je steeds niet mee kunt op schoolreisje omdat daar geen geld voor is, of iedereen zit op voetbal en jij niet, dat heeft enorme invloed, dat vormt je. Het doet mij zeer als kinderen aan de kant staan. Armoede en geldtekort zullen we niet kunnen uitbannen, maar dit kunnen we wel doen. Ik ben daar blij mee.” Wethouder Houkje Rijpstra van de gemeente Ty­tsjerksteradiel is ingenomen met het kindgerichte minimabeleid dat de gemeente  per 1 januari 2015 gaat aanbieden.

Door Thea van der Schaaf

“Met een kindpakket willen we in de behoefte om ‘erbij te horen’ voorzien door uitbetaling in natura”, aldus Houkje Rijpstra. “Bijvoorbeeld door het verstrekken van school­spullen, maar ook het vergoeden van een lidmaatschap van een sport- of muziekvereniging en een bon voor sportkleding maken onderdeel uit van het kindpakket.”

Het kindgerichte minimabeleid komt enerzijds voort uit wetswijzigingen die categoriale bijstand die de gemeente tot nu toe hanteerde, verbiedt. Het beleid mag niet meer afzonderlijk op een bepaalde groep mensen gericht zijn. Anderzijds hangt het vernieuwde minimabeleid samen met de decentralisatie van overheidstaken naar gemeenten. Rijpstra: “We moeten als gemeente op een andere manier naar de samenleving leren kijken: we moeten het niet allemaal zelf willen doen, daarom gaan we meer gebruik maken van organisaties die daar al thuis in zijn.” Het kindgerichte minimabeleid wordt zodoende in samenwerking met stichting Leergeld, het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds uitgevoerd.

De gemeente werkt al langer samen met stichting Leergeld. Na het afschaffen van het schoolzwemmen vergoedt de stichting de zwemlessen voor minima. Die samenwerking met stichting Leergeld is nu uitgebreid met het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds. Rijpstra: “Deze drie vullen elkaar geweldig goed aan. Dankzij deze samenwerking kunnen we geld met geld maken, gebruik maken van elkaars netwerk en zo de doelgroep beter bedienen. Het mooie vind ik: ze keren geen geld uit, maar zorgen dat zaken betaald worden.” Per kind is maximaal  300 tot 450 euro aan declarabele kosten per jaar beschikbaar.

Binnen hetzelfde beleid komt de gemeente de minima op een geheel andere manier tegemoet in de kosten. “We geven vouchers van
€ 100,- per kind uit aan gezinnen die dat nodig hebben. De voucher is te besteden bij Scapino en is bedoeld om een winterjas en schoenen te kopen, net als met de bijdrages via stichting Leergeld dus ook een tegemoetkoming in natura.” Het gaat hierbij niet alleen om kinderen waarvan de ouders een uitkering ontvangen. Ook gezinnen met een laag inkomen komen in aanmerking. Als laatste geeft de gemeente de doelgroep de mogelijkheid voor een klein bedrag een fiets te kopen. “Het gaat om zogenaamde weesfietsen, fietsen die heel lang ergens staan en geen eigenaar lijken te hebben. Deze fietsen gaan naar crisisopvang De Blijenhof, daar worden ze op de dagbesteding opgeknapt en minima kunnen voor een klein prijsje zo’n fiets aanschaffen. Een prachtige samenwerking tussen kringloopwinkel, De Blijenhof en onze eigen sociale dienst.”
Met de inzet van het kindpakket voldoet de gemeente Tytsjerksteradiel voor een groot deel aan de aanbevelingen in het uitgebrachte rapport van de Kinderombudsman. Hij stelt dat veel kinderen die in armoede opgroeien, daar voor de rest van hun leven de gevolgen van ondervinden.

Houkje Rijpstra: “Ons uitgangspunt is dat kinderen er niets aan kunnen doen dat hun ouders in een bepaalde situatie zijn gekomen. De kinderen moeten daar dan ook zo weinig mogelijk de dupe van worden.”