Sjoerd van der Zee in zijn scheidsrechterstenue.
Sjoerd van der Zee in zijn scheidsrechterstenue. Foto: Be Quick

Scheidsrechter Sjoerd staat het liefst in het veld

Hij staat nog wekelijks bij Be Quick langs de lijn om zijn ploeg aan te moedigen, maar het liefst loopt Sjoerd van der Zee zelf als scheidsrechter in het veld. Helaas moet hij tijdelijk zijn scheidsrechtersfluit op pauzestand zetten, omdat hij wegens een aangeboren nierafwijking niet de benodigde inspanning meer kan leveren. Zijn baan als buschauffeur kan hij gelukkig nog wel uitoefenen.

Het ziet er voorlopig niet naar uit dat Sjoerd in zijn scheidsrechterstenue op het veld van Be Quick te zien zal zijn. “Mijn tenue heb ik onlangs nog aan iemand anders uitgeleend. Inmiddels sta ik zo’n vijf maanden op de wachtlijst, terwijl het in totaal wel drie jaar kan duren voordat ik in aanmerking kom voor een niertransplantatie. Het ziekenhuis kan bij wijze van spreken over een week bellen, maar ook over twee jaar dat er een nierdonor beschikbaar is. Al hoop ik wel ooit weer als clubscheidsrechter te kunnen fluiten bij Be Quick. Want mijn blauw-gele hart zal altijd voor mijn club uit Dokkum blijven kloppen.”

Na zijn voetballende carrière in de verschillende elftallen bij Be Quick stond Sjoerd inmiddels alweer zo’n negen jaar in het veld als clubscheidsrechter bij thuiswedstrijden. Door het geconstateerde nierfalen kwam daar voorlopig begin januari van dit jaar een eind aan. “Toen heb ik mijn laatste wedstrijd gefloten”, vertelt Sjoerd. Hij heeft maar één nier en die functioneert nog maar voor een paar procent. 

Zwaar traject

Doordat de nier niet meer alle afvalstoffen uit het lichaam kan filteren, moet Sjoerd elke nacht thuis minimaal acht uur aan een dialyseapparaat. “Zo kan ik mijn werkzaamheden als buschauffeur hier in Dokkum blijven doen. Ik ben echt blij dat ik nog werken kan, want je hoort ook wel andere verhalen.” Ook gaat hij regelmatig naar het ziekenhuis om zijn gezondheidstoestand te laten monitoren. Alle behandelingen zijn nodig om de kwaliteit van leven te behouden. De beste behandeling voor nierfalen zal echter een niertransplantatie zijn, maar daarvoor bestaan lange wachtlijsten. Indien er een gezonde nier wordt getransplanteerd kan Sjoerd weer een normaal leven leiden zonder intensieve nierdialyse. Dat vergt echter wel een pittige operatie en een nabehandeling. Iets wat ook een zwaar traject zal zijn voor zijn vrouw en kinderen.

Proces

Het functioneren van de nier is in korte tijd van zo’n vijftig procent naar nog maar naar enkele procenten gegaan. “Dat proces is eind vorig jaar ineens heel snel gegaan.” Sjoerd ervaart veel steun vanuit de voetbalclub. “Het is belangrijk dat hij zich gesteund voelt tijdens het traject waar hij hopelijk snel in terecht kan komen. Er moet echter wel eerst een donor gevonden worden. Het is belangrijk dat we ons allemaal bewust zijn van de impact van nierfalen en de kracht van orgaandonatie om levens te redden”, laat de club op hun facebookpagina weten.

Actief

Wel proberen Sjoerd en zijn gezin zoveel mogelijk actief te blijven. “Je kunt passief thuis gaan zitten, maar dat willen we niet. Daarom nemen we bijvoorbeeld het dialyseapparaat ook mee op vakantie. Dat geeft wel wat gedoe maar we gaan wel lekker weg.”