Cor Anjema met zijn Staccato draaiorgel.
Cor Anjema met zijn Staccato draaiorgel. Foto: Jantina de Vries

Stichting friese draaiorgelvrienden stopt per 1 oktober maar Cor Anjema blijft optreden

Per 1 oktober stopt Stichting Friese Draaiorgelvrienden. Bestuurslid Cor Anjema trad zaterdag 27 augustus voor het laatst op met zijn draaiorgel ‘Staccato’ op de Grote Breedstraat in Dokkum. Hier vermaakte hij 22 jaar lang, elke zaterdag het winkelend publiek. De zwaarte van het orgel, zijn leeftijd en de ziekte van zijn vrouw spelen Anjema parten. Helemaal los laat hij het optreden niet. Hij gaat onder zijn eigen naam nog een paar keer per jaar optreden bij instellingen voor geestelijk gehandicapten en verzorgingshuizen met een tongenorgel.

door Jantina de Vries

In de bijkeuken van zijn rijtjeswoning laat hij trots de elektrische orgel ‘Staccato’ zien. “Dit is het systeem, legt Anjema uit. “Er zitten twee boxen in die op videocassettes lijken. Elke box bevat 200 liedjes.” Het apparaat hapert even, maar dan komt er een herkenbare orgelmelodie uit. Daarna toont hij in zijn schuurtje in de tuin een oude kinderwagen die hij heeft opgeknapt en Bambino heeft genoemd. Hier komt binnenkort zijn nieuwe tongenorgel op te staan waarmee hij gaat optreden bij instellingen voor geestelijk gehandicapten en verzorgingshuizen. 

Ruzie

De Stichting Friese Orgelvrienden begon 38 jaar geleden. De vraag om bestuurslid te worden van de stichting kwam toevallig op Anjema’s pad. “Ik zat al in de vereniging die het dorpsfeest organiseerde in Holwerd. Jaarlijks organiseerden we een concours met twaalf drumbands. Dat was altijd een geweldig succes. Op een jaarvergadering kwam op gegeven moment de vraag van een van de leden of we ook een keer een draaiorgelconcours konden houden.” Een jaar later werd het eerste orgelconcours georganiseerd. De wedstrijd was een groot succes. “Een jaar later helaas niet”, vertelt Anjema. “Een deelnemer uit Groningen kreeg de derde en vierde prijs, maar gooide de beker voor de voeten van de burgemeester kapot omdat hij het niet eens was met de uitslag van de jury.” Anjema besloot toen alleen nog maar festivals zonder wedstrijdelement te organiseren. “Ik heb in mijn carrière 31 festivals mogen organiseren in verschillende landen als Noorwegen, Denemarken en Duitsland.” 

Houtworm

Anjema is naast optredens en het organiseren van draaiorgelfestivals, nauw betrokken geweest bij verschillende restauratieprojecten. Zo belandde hij -omdat hij goed Engels sprak, dankzij zijn tijd bij de vliegende marine - samen met een orgelbouwer in Canada bij een rijke man die een draaiorgel had gekocht. Deze man kon in Canada niemand vinden die hij de draaiorgel toevertrouwde voor reparatie en om te stemmen. “Dat was een prachtig avontuur”, glundert hij. Zijn laatste restauratie project was in samenwerking met een ondernemer in Dokkum “Het draaiorgel bleek vol houtworm te zitten. Anjema was bang dat het draaiorgel verloren was, maar het bleek mee te vallen. Eerst werd een wormdodend middel ingezet. Daarmee werden alle wormpjes gedood, maar de eitjes bleven leven. Er bleek een methode te bestaan die ook de eitjes dood. “Het draaiorgel werd een maand lang in een loods gezet, helemaal in plastic gehuld en volgepompt met gas.” Dankzij deze methode is het draaiorgel weer wormvrij.”

Anjema gaat door

De Stichting Friese Orgelvrienden stopt per 1 oktober na 38 jaar. De ‘Staccato’ vertrekt 14 september naar een museum in Duitsland. Tweeëntwintig jaar lang heeft hij elke zaterdag opgetreden met zijn ‘Staccato’ op de Grote Breedstraat in Dokkum. Zaterdag 27 augustus speelde hij daar voor het laatst. “De penningmeester en ik zijn de twee laatste leden en wij zijn allebei al 76 jaar”, geeft Anjema aan. “Het stoppen voelt een beetje als een opluchting. Het draaiorgel is zwaar en ik moet het in mijn auto tillen vanaf een wagentje. Dat wordt een beetje lastig. Ik wil een beetje rust krijgen, de jaren beginnen te tellen en mijn vrouw heeft Parkinson. Maar ik ga op bescheiden wijze verder onder mijn eigen naam en treed nog een paar keer per jaar op met mijn tongenorgeltje en accordeon bij instellingen voor geestelijk gehandicapten en verzorgingshuizen. Dit is echt heel dankbaar werk. Het is zo mooi om te zien hoe mensen daar reageren op mijn muziek.”