Tom Ammerlaan beschrijft zijn Elfstedentocht van 4 januari 1997
Algemeen“4 januari 1997, een dag die ik nooit meer vergeet. Wat een kermis, wat een festijn. Dat zoiets vandaag de dag nog mogelijk is. (…) Zo uit hun dak gaan in de vrieskou, dat hou ik hier (in het Westen van het land) niet voor mogelijk.”
Wind in de rug
“Tot Stavoren ging het als een zonnetje. Tegen acht uur reed ik weg (om half acht gingen onze hekken open). Het was nog donker, maar straffe wind in de rug. Het ging moeiteloos. Skibril op was nog niet nodig. Het vroor wel nijdig, maar de wind stond in de rug, dus gevaar voor bevroren ogen was er niet zo direct. (…) So far so good en in Stavoren lag ik al bijna 1,5 uur voor op de tocht van 1986.”