Andries Riedstra test het invalidentoilet in het gemeentehuis. De wastafel zit voor hem te laag.
Andries Riedstra test het invalidentoilet in het gemeentehuis. De wastafel zit voor hem te laag. Foto: Actief Media

“Gemeente, doch mear foar handikapten”

Algemeen

De gemeente Smallingerland is van goede wil, als het gaat om beleid dat gunstig uitpakt voor mensen met een handicap. “Sa is der sûnt koart in ‘inclusie-agenda’ en wurdt der yn ferskate beliedsstikken oanjûn, dat de gemeente rekken hâlde wol mei minsken mei in beheining”, vertelt Andries Riedstra. “Mar de útfieringspraktyk kin noch wol better!”

Riedstra vervoert zichzelf zowel met een auto als met een ‘handbike’. Hij is ook lid van de WMO Adviesraad. Hij woont in Vreewijk in Drachten, waar volgens hem toch nog onvoldoende rekening is gehouden met rolstoelgebruikers. “Tink oan drompels fan 12 sentimeter heech by de needútgongen en de tagong ta it balkon.”

Blindegeleidelijnen geblokkeerd

Hij kijkt ook verder om zich heen: “Faak ûntbrekke der ‘geleidelijnen’ foar (hast) bline minsken.” Of, als die ‘lijnen’ er wél zijn, worden ze ‘verborgen’ door terrasstoelen en -tafeltjes, zag Riedstra met eigen ogen. De gemeente zet het beleid dus wel op papier en op internet, maar dient er ook écht uitvoering aan te geven én controle op te houden, vindt Riedstra.
Samen met hem nam Actief de proef op de som in het gemeentehuis in Drachten. “Want de gemeente heart ek it goede foarbyld te jaan”, vindt hij. De draaideur van de hoofdingang blijkt voor hem geen probleem. Maar als hij in het gemeentehuis het openbaar invalidentoilet wil gebruiken, wordt het ingewikkelder.

Invalidentoilet ‘verscholen’

Een baliemedewerkster loopt met Riedstra mee naar een achteringang. Nadat zij een deur heeft geopend met een pasje, blijkt meteen links een invalidentoilet te zijn. “Dat toilet is wol o.k.”, constateert Riedstra. Maar
de wastafel zou - althans voor hem - wat hoger moeten zitten, zodat hij beter bij de kraan kan. “Noch better soe it wêze, as ik hjir alhiel selsstannich nei in iepenbier toilet kin”, vindt Riedstra.

Als lid van de WMO Adviesraad (binnenkort samen met de WMO Cliëntenraad) vindt Riedstra, dat de gemeente bij de (gehandicapte) adviseurs een structureler advies zou kunnen inwinnen en beter naar die adviezen zou moeten ‘luisteren’. “Strjitten en gebouwen oanpasse. kostet mear, as dat se fuortendaliks goed ûntwurpen en ynrjochte wurde.”

Reactie van de wethouder

De reactie van wethouder Bert Westerink (Sociaal Domein en gezondheidszorg) op het bovenstaande: Bert Westerink: “Ik ken het probleem van de heer Riedstra. Het voorbeeld komt uit de inventarisatie in het kader van het opstellen van de Inclusie-Agenda. Naast andere punten moet dit via prioritering in de begroting, kostenpost ‘verbouwing raadhuis’ en dan door de gemeenteraad. Ik heb dit toilet overigens als uiterste voorbeeld genoemd, tijdens de raadsbehandeling, van waar de gemeente, aan de hand van inventarisatie, zelf over gaat. Over de meeste punten gaan we als gemeente overigens niet zelf.”

Een 'blindegeleidelijn' geblokkeerd door tafels en stoelen in 'De Wiken' in Drachten.