Hillie Kalma-Boonstra: "Mijn vader heeft de hulp van de vrijwilligers van de Stichting VPTZ zelf ook als heel prettig ervaren."
Hillie Kalma-Boonstra: "Mijn vader heeft de hulp van de vrijwilligers van de Stichting VPTZ zelf ook als heel prettig ervaren." Foto: Ingezonden

“Wij zijn de vrijwilligers van de
Stichting VPTZ erg dankbaar”

DOKKUM - Vrijwilligers van de Stichting VPTZ (Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg) in Noordoost-Friesland waakten in korte tijd twee keer bij de familie Boonstra uit Dokkum. In 2019 overleed Jelke Boonstra op 85-jarige leeftijd. Nog geen jaar later overleed ook zijn vrouw, Murkje Boonstra-van der Veen (84). De kinderen van het echtpaar zijn de vrijwilligers erg dankbaar voor hun steun.

Vader Boonstra kreeg eind 2018 te horen dat hij niet lang meer te leven had. Hij had COPD, hartfalen en moest eigenlijk nieuwe hartkleppen. Maar een operatie was te risicovol. De familie vond het belangrijk dat de heer Boonstra in zijn eigen vertrouwde omgeving kon sterven. "Thuiszorg was goed geregeld, mijn zus was er overdag en ook mijn broer die bij hun in huis woonde was mantelzorger. Voor hem was het heel zwaar, vooral 's nachts”, vertelt zijn zus Hillie Kalma-Boonstra. Haar broer had onregelmatige diensten en kon zijn werk niet meer combineren met de zorg voor zijn vader. Op dat moment kwam de Stichting VPTZ in beeld. Na een intake konden de vrijwilligers meteen beginnen. Zij hebben over de patiënt gewaakt, dus als er iets aan de hand was, maakten ze de familie meteen wakker. Hillie: "Dat was voor ons een geruststellende gedachte en voor mijn broer viel er een last van zijn schouders. Wij konden er nu op vertrouwen dat er 's nachts iemand voor onze ouders was. De vrijwilligers stonden altijd voor ons klaar, wanneer wij maar wilden. Mijn vader heeft de hulp van de vrijwilligers zelf ook als heel prettig ervaren. Met één persoon heeft hij gebeden, gelezen en mooie gesprekken gevoerd. Heel waardevol. Uiteindelijk heeft mijn vader het nog een half jaar volgehouden. Daarvan hebben we de laatste vijf weken een beroep gedaan op de Stichting VPTZ.”

Ongeveer een jaar later ging ook mevrouw Boonstra achteruit. Ze werd al dementerend, maar door de coronamaatregelen mocht ze niet meer naar de dagbesteding van Dongeraheem. Ze at en dronk steeds minder en had ook wel pijn. Met uitdrogingsverschijnselen belandde ze uiteindelijk in het ziekenhuis. Daar werd een bloedtest gedaan en al snel bleek dat mevrouw Boonstra botkanker had. Het was al in zo'n vergevorderd stadium dat ze hooguit een week te leven had. "Dat viel rauw op ons dak. Ook nu kozen we ervoor om haar thuis te laten sterven. Omdat onze ervaringen met de vrijwilligers van de VPTZ zo goed waren, hebben we ze ook nu weer ingeschakeld. Maar veel hulp hadden we niet meer nodig want de dokters kregen gelijk. Na drie dagen is onze moeder al overleden.”

De familie Boonstra heeft een goed gevoel overgehouden aan de Stichting VPTZ. Ze raadt iedereen dan ook aan om deze vrijwilligers in te schakelen. "Zij hebben ons echt heel goed gesteund. Het was top.”

Ook vrijwilliger worden bij de Stichting VPTZ? Kijk voor meer informatie op de website www.vptz-nofriesland.nl of stuur een mail naar info@vptz-nofriesland.nl.