Sybren Bruinsma: “Ik haw in geweldige tiid hân”
BURGUM – Op de vraag, een van de laatste van het korte interview, 'Wat heeft het je gebracht Sybren, alles wat je in het volleybal hebt gedaan?' luidt het antwoord: "Ik haw in gouden tiid hân, ik ha der fan genoaten, ik hie it foar gjin goud misse wollen."
Tekst en foto: Binne Kramer
Prachtige woorden, zeker als ze worden gekoppeld aan zijn gezichtsuitdrukking, maar ze betekenen wel dat dit een ‘afscheidsverhaal’ is, met andere woorden, hij houdt er mee op. Met zijn tweede baan, volleybaltrainer-coach.
"Ik sil it misse, mar oan alles komt in ein, ik bin tachtich en sa út en troch wurd ik wat dat oangiet ek mei de noas op de feiten drukt." Hij zal het missen, ongetwijfeld, maar het is net zo zeker dat 'ze' hem ook zullen missen. 'Ze' zijn in dit geval de dames van zijn laatste volleybalploeg, zij immers zullen op zoek moeten naar een nieuwe trainer-coach. Dat wordt een lastige klus, want mensen die zo betrokken zijn bij hun vrijwilligerswerk als Sybren Bruinsma, zijn schaars, die staan niet in rijen van vier te wachten.
"Wat in ferskaat oan ploegen!"
‘Maar, Sybren, hoe‘st zo gekomen?’, om met Wim Sonneveld te spreken. "No, dat sil ik dy sizze, ik bin deryn rôle, fan it iene kaam it oare, lykas dat mei in soad fan dit soarte dingen giet. Kinst ek sizze troch de bern. Ik bin fan hûs út net in follyballer, ik bin opgroeid yn Weidum, dus wat dogge jo dan? Presys, keatse. Mar komst yn in oare omjouwing terjochte, de bern geane op follybal, wurdst sjauffeur en op in gegeven stuit wurdst frege om ris wat mear te dwaan. Giest ris te sjen by trainings en sa, en dan is it sa fier, dan wurdst trainer en dus ek coach.
No, sa is it gien mei my en ik had der nea in momint spyt fan hân, ik ha der in prachtige tiid oan oerhâlden. As ik allinne al tink oan al dy ploegen dy’t ik hân haw, wat in ferskaat, mar wat ha’k dêr in protte fan leard. Dokkum, Feanwâlden, DOS Kollum, DFS Burgum, Sumar, Jistrum, neam mar op. Ik bin immen dy’t wat dwaan moat, geraniums hawwe wy net en wolle wy ek net ha. Want sjoch, alles wat ik by d’ein hie, wie eins yn gearwurking mei har." Daarbij wijst hij op ‘sydsulver’ Griet, die erbij is komen zitten en die ook af en toe nuances aanbrengt en relativeert.
'Sporthal Markt' was het hart
Maar zij is wel degene die refereert aan de periode ‘sporthal Markt’, de tijd dus dat die sportzaal, want dat was het, het hart van volleyballend Burgum vormde. Elke keer 'uitverkocht', het publiek op de banken. Griet: "Wy giene net iens nei hûs om te iten, hiene wy gewoan net oan tiid. Geweldich wie dat, elkenien dy’t dat meimakke hat, sil it nea ferjitte." Het slotwoord is uiteraard voor de afscheidnemer zelf: "Ik hie der gjin tel fan misse wollen, ik wie in stik fan myn libben."
Onderschrift foto: Sybren Bruinsma op en in zijn praatstoel: rechttoe, rechtaan, maar zelfs op zijn tachtigste druipt de betrokkenheid en het enthousiasme er nog altijd van af.
Hij zal het volleybal missen en het volleybal zal hém missen