Wielrenster Anouska Koster wil haar erelijst completer maken
DE WESTEREEN - Wielrenster Anouska Koster leeft in het wielerseizoen van wedstrijd en is constant bezig een nog betere renster te worden in een sterk nationaal en internationaal deelnemersveld. Nadat ze twee jaar geleden verrassend nationaal kampioen werd op de weg is haar naam definitief gevestigd in het wielerpeloton. Ze rijdt vaak in het ploegbelang, maar wil ook individueel prijzen pakken.
Kopvrouw van haar professionele wielerformatie is Marianne Vos, die eerder ploeggenote van Anouska Koster werd toen ze een contract tekende bij het wielerteam van de Rabobank: het Liv Woman Cycling Team.
Nadat de Rabobank stopte als sponsor fietsen de vrouwen voor hun huidige ploeg WaowDeals Pro Cycling nationale en internationale wedstrijden. "Onze ploeg bestaat uit elf rensters, die hun eigen kwaliteiten hebben. Marianne Vos is onze kopvrouw, maar alle rensters krijgen hun kansen", zegt Anouska Koster.
Vos, het boegbeeld van het vrouwenwielrennen in Nederland was overtraind, maar de meervoudig wereldkampioene en Olympische gouden medaillewinnares rijdt weer betere uitslagen. "Ik kan het goed met haar vinden, ze is heel toegankelijk. Marianne heeft veel gepresteerd, maar ze heeft veel van haar lichaam gevraagd en daardoor had ze een terugval. Ze is belangrijk geweest voor de ontwikkeling van de sport en het wielrennen in Nederland", zegt Anouska over haar ploeggenote.
Professionelere ploegen
Het vrouwenwielrennen staat in Nederland op een hoog niveau en de Nederlandse rensters domineren. Koster: "De ploegen zijn professioneler geworden, daardoor kunnen de rensters maximaal presteren. Ook bij onze ploeg is alles goed geregeld. We hebben een ploegleider, drie verzorgers, een mechanieker en een buschauffeur. Het management regelt veel voor de ploeg, zoals vliegreizen naar het buitenland en hotels. Ik train tussen de koersen door veel in de omgeving van De Westereen. Een auto heb ik niet, maar door het bedrijf Drowa uit Dokkum kan ik gebruik maken van een busje".
Het wielertalent van Anouska viel al snel op. "Toen ik dertien jaar was reed ik mijn eerste koers. Mijn ouders Willem en Alie Koster hebben mij altijd ondersteund. In mijn jeugdtijd reed ik voor wielervereniging Otto Ebbens, daar heb ik het fietsen geleerd. Ik presteerde goed bij de junioren en behaalde mijn eerste overwinningen. Daarna kreeg ik in 2012 mijn eerste contract."
Het Nederlandse kampioenschap in 2016 was voor haar een hoogtepunt toen ze Janneke Ensing in de sprint versloeg. "Het was ploegenwerk, we vielen aan in de koers en reageerden op aanvallen. Het is heel speciaal dat je een jaar lang de nationale kampioenstrui mag dragen."
Na deze titel was ze een gevestigd renster en rijdt ze elitekoersen in binnen- en buitenland. "Ik ben vrij allround en kan redelijk goed sprinten, tijdrijden en klimmen. Ik ben geen topklimmer, maar kan in een parcours met heuvelachtig terrein en bergen goed mee. Als ik een goede dag heb eindig ik bij de beste twintig. Ik houd wel van een lastig parcours, met klimwerk en vlakke gedeelten, mijn specifieke kwaliteiten wil ik verder ontwikkelen."
Rust en inspanning
Het leven van Koster bestaat uit het rijden van koersen en veel reizen. "Ik heb nu een mooi en vrij leven. Het is belangrijk om een goede balans te vinden tussen rust en inspanning. Na het wielerseizoen doe ik krachttraining in de sportschool bij Health Center Plantinga in De Westereen en ook maak ik dan kilometers op de mountainbike."
Over de resultaten van haar ploeg is ze dit seizoen content. "We hebben goed gepresteerd." Over haar eigen klasseringen is ze minder tevreden. Wel won Koster dit jaar de Profronde van Surhuisterveen.
Koster heeft ook aan haar maatschappelijke toekomst gedacht. Ze heeft een opleiding Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek gevolgd bij van Hall Larenstein in Leeuwarden. Misschien komt dat later weer in beeld, eerst richt ze zich volledig op haar wielercarrière.