Elsa Rijpstra leeft voor haar sport en traint elke dag. In de achtertuin van de familie in Oentsjerk is een kleine hindernisbaan aangelegd.
Elsa Rijpstra leeft voor haar sport en traint elke dag. In de achtertuin van de familie in Oentsjerk is een kleine hindernisbaan aangelegd. Foto: Klaas Rozema

Survivalatlete Elsa Rijpstra hoopt op WK-medaille

OENTSJERK - Elsa Rijpstra uit Oentsjerk doet op 14 oktober mee aan het het wereldkampioenschap Obstacle Running in Canada. De zestienjarige Elsa Rijpstra vertrekt 9 oktober richting de Blue Mountains en verblijft daar een week.

Ze heeft in deze tak van survivalsport al de nodige prestaties neergezet. In juli nam de meervoudig Nederlandse jeugdkampioene in Biddinghuizen deel aan het Europees kampioenschap Obstacle Course, georganiseerd door OCR (Obstacle Course Racing), een hardloopwedstrijd van vijftien kilometer met vijftig hindernissen en obstakels. Ze finishte ruimschoots als eerste en eiste daarmee de Europese titel voor zich op.

"Helemaal kapot"

"Ik was bijna twee uur lang bezig en was helemaal kapot toen ik over de finish kwam, maar wist wel meteen dat ik had gewonnen. Toen het echt tot me doordrong ben ik me meteen gaan focussen op het wereldkampioenschap, ik wist dat ik hierin mocht participeren, dus ik heb me zo snel mogelijk ingeschreven", blikt Elsa Rijpstra terug.

Extra trainen

Ze traint bij Survivalvereniging Leeuwarden en heeft zich goed voorbereid op het WK. "In de trainingen ben ik me gaan focussen op de lange afstand, want ook daar moet ik vijftien kilometer lopen. Daar komt nog bij dat de wedstrijd in de bergen is. Bijna elke zaterdag maakte ik een duurloop van anderhalf uur. De rest van de week volgde ik gewoon mijn trainingen zoals ik ze normaal ook deed. Op woensdag ging ik nog een extra halfuur lopen voordat ik naar survivaltraining ging, als ik geen wedstrijden had in het weekend."

Lopen met zandzak

"Tijdens het WK moeten we ook een stuk, naar verwachting een kilometer, met een zandzak van vijftig lbs (bijna vijfentwintig kilogram) lopen. Mijn moeder Antoinet heeft hiervoor speciaal een zware zak van twintig kilogram gekocht. Soms ging ik samen met mijn vader Douwe-Peter een heuvel in de omgeving opzoeken om te oefenen hoe het is om met twintig kilogram extra op je rug te 'rennen'".

Hoop op podiumplek

Naast trainen moet ze zich ook voorbereiden op andere dingen. Zo heeft ze geprobeerd een goede sponsor te vinden, "maar dat was tot nu toe tevergeefs. Er zijn wel een paar kleine bedrijven die mijn kleding sponsoren, maar een grote sponsor heb ik niet gevonden. Ook heb ik gezocht om deelnemersinformatie, maar jammer genoeg is die niet te vinden. Zo weet je niet wie je concurrenten zijn en wat je moet verwachten. Daarom is het voor mij dus erg lastig om mijn kansen in te schatten voor het WK. Ik weet dat er vanuit Nederland enkele goede kandidaten meedoen, maar van concurrentes uit het buitenland heb ik geen idee. Ik ga er wel met vertrouwen naar toe, en ik hoop een podiumplek te bemachtigen."