Waterfietsers na elfstedentocht: doodmoe en dankbaar
AlgemeenDe waterfietsers Tobias Pieffers uit Rhenen en zijn Belgische medefietser Iciar van den Berg kwamen woensdagavond 26 januari 2022 iets na half zes ‘s middags over de finish van hun vierdaagse elfstedentocht. Ze waren doodmoe, maar dankbaar voor alle Friese gastvrijheid.
“Zonder Eric Lansu van Friesland Beweegt was het ons niet gelukt”, zegt Tobias anderhalve dag na aankomst en inmiddels weer aardig op krachten. Lansu had geholpen met het vervoer van de veel te zware bagage en had in alle elf steden de beide mannen van een stempeltje voorzien.
Kruisjes van bamboe
Bovendien kregen de twee waterfietsers, van wie beiden onderweg (vrij veel) pijn kregen aan hun achterwerk, van Lansu na de finish op de Bonkevaart een ‘elfstedenkruisje’ van bamboe, qua vorm imitaties van het officiële Elfstedenkruisje voor schaatsers. Lansu had de beide mannen ook geholpen met het uitstippelen van de route.
Lansu: “Ze hadden op internet een kanoroute van de kanoclub in Franeker gevonden. Maar dan vaar je niet de officiële schaatsroute, want dan sla je Aldtsjerk en het elfstedenbruggetje van Gytsjerk over!”
Geringe voorbereiding
Het tweetal had zich niet echt goed voorbereid, zegt Pieffers na afloop. “We hebben eerst gezocht naar een niet al te dure waterfiets. Via internet vonden we deze tweedehands voor vier personen in Duitsland. De beide achterste stoelen hebben we er afgesloopt, om achterop een slaapplaats te creëren. Daarna hebben we samen een paar kilometer gefietst. Dat ging redelijk.”
Gastvrijheid
Hun idee was om om beurten ‘s nachts door te varen, zodat ze ook om beurten achterop konden slapen. Maar bij het uitproberen bleek dat degene die achterop lag, nat werd, omdat de ligfiets te diep kwam te liggen. Dankzij de hulp van Lansu en de gastvrijheid van diverse Friezen onderweg, kon het tweetal de eerste nacht bij Balk in een privé tuin in hun tentje op de wal slapen. In de tweede nacht sliepen ze bij mensen thuis in Bolsward. De derde nacht konden ze bij twee inwoners van Bartlehiem slapen: Wytse en Ans.
Pijnlijke achterwerken
“We kwamen dinsdagavond elf uur pas in Bartlehiem aan. Het stuk tussen Franeker en Bartlehiem was het zwaarst”, vindt Pieffers bij nader inzien. “Die dag hebben we 17 uur achtereen gevaren. Iciar kreeg behoorlijk veel pijn aan zijn achterwerk en ik had er ook last van”, aldus Pieffers. “We hadden eerst alleen enkele matjes op de stoeltjes, toen dubbele, daarna matjes en een kussentje en tenslotte dubbele kussentjes!”
Ze denken niet snel deze tocht nogmaals met een waterfiets te maken. “Maar als het lukt, doen we wel mee aan de fietselfstedentocht van Pinkstermaandag. We zijn beiden fanatieke mountainbikers en hopen kaartjes voor die tocht te kunnen bemachtigen. Want we zijn fans van Friesland geworden!”
Actie voor WNF
De tocht heeft tot nu toe ongeveer 1700 euro opgeleverd voor het Wereldnatuurfonds (WNF). Dit om campagne te voeren tegen de klimaatopwarming en voor de terugkeer van de schaatselfstedentocht. Het duo heeft onderweg filmopnamen gemaakt. Die komen nog op Youtube, ter ondersteuning van hun actie voor het WNF. Zie ook: www.wnf11st.nl
