"Der giet neat boppe lesjaan yn de klasse"
AlgemeenDOKKUM - De kans lijkt groot dat (vrijwel) alle scholen in Nederland voor de meeste leerlingen de deuren dicht moeten houden tot 25 januari of tot 9 februari. Dat gevoel leeft althans bij diverse betrokkenen. Zo ook bij leerkracht van groep 6, meester Pieter Visser van de Burgerschool in Dokkum. "Mar ik wol graach sa gau mooglik wer nei de gewoane tastân. Der giet neat boppe lesjaan yn de klasse."
Directeur Eva Sinnema van de Burgerschool voegt toe: “De gezondheid gaat natuurlijk voor. Daarom richten we de noodopvang zo in dat het voor iedereen verantwoord blijft. Zo kunnen we hopelijk snel weer met z’n allen naar school.”
Het grote verschil met de eerste 'lockdown' voor de zomervakantie is, dat de scholen nu beter voorbereid waren. "De measte programma's wiene der al. De measte kompjûters en Ipads ek. En de measte learkrêften koene no ek makliker omskeakelje, troch de opdiene erfaring fan de foairge kear."
Maar toch lijden de prestaties van de leerlingen onder de lockdown. “Wij zien dat onze leerkrachten toch van groot belang zijn”, aldus directeur Eva Sinnema van De Burgerschool. Visser zegt: "It lêzen en rekkenjen wurdt minder. En it lêzen is yn Nederlân al net op it nivo dat neffens my needsaaklik is", vindt Visser. Bovendien missen de kinderen het sociale contact en het gymnastiekonderwijs. "Der is no mear wurdearring foar it ûnderwiis, sawol by de âlders as by de bern. Dy wolle krekt no wól graach nei skoalle!"
Net als op de meeste scholen zijn de schooldeuren wel open voor kinderen van ouders met cruciale beroepen en voor kinderen met een lastige situatie thuis. "De doarren steane no mear iepen foar de bern as by de earste 'lockdown'. Dat jildt foar frijwol alle skoallen, ek foar de Burgerschool", zegt Visser.
Er is 'noodopvang' op school voor kinderen van ouders van vitale beroepen. En ook wanneer de situatie thuis onder druk komt te staan door het thuisonderwijs. Daarnaast is er dus het 'online' lesgeven. Dat gebeurt zowel klassikaal als individueel. "Dat lêste is ek echt nedich", constateert Visser. "Bern hawwe net altyd genôch oan digitale help of oan help fan de âlders."
