Meint Scheenstra zat 45 jaar tussen de kazen
AlgemeenOmdat hij 72 jaar is, stopte hij per 1 januari met ontwikkelingshulp via de PUM
BURGUM - "Een prachtige tijd", zegt Meint Scheenstra, wiens kaasleven begon in het Drentse Ruinerwold. Per 1 januari moest de Burgumer stoppen met zijn werk voor de PUM in ontwikkelingslanden.
Met pijn in het hart over het afsluiten van een mooie tijd, blikt Meint Scheentra terug. "Ik ben 72 jaar, en dan mag je dit vrijwilligerswerk niet meer doen." Hij vindt het spijtig. Scheenstra heeft "45 jaar in tussen de kazen gezeten".
Door de schaalvergroting van de zuivelindustrie veranderde hij in zijn arbeidzame leven een aantal keren van werkplek. In 1990 kwam hij in Burgum terecht als locatiemanager. Burgum had altijd al een goede naam als producent van Kollumer en Bergumer kaas, en onder Scheenstra's leiding werden vele prijzen behaald. Als één van de hoogtepunten noemt hij het behalen van het Wereldkampioenschap kaasmaken in 2004 in het Amerikaanse Wisconsin. "We werden kampioen met een overjarige kaas, gemaakt in Burgum. Hij had de toepasselijke naam 'Rembrandt'."
"De laatste vijf jaar dat ik betaald werkte, was ik plant-manager van de kaasfabriek van Friesland Campina in Gerkesklooster", vertelt Mein Scheenstra. "Eind 2009 ging ik op 62-jarige leeftijd met pensioen."
Hij was in die tijd al betrokken bij het begeleiden van een zuivelfabriekje in Kameroen. Hij heeft het diverse keren bezocht en kreeg in Friesland bekendheid dankzij de 'De slach om 'e Mar' die zich sterk maakte voor dit project.
Nadat hij met pensioen ging, wilde Scheenstra zoveel mogelijk reizen. Daarom meldde hij zich aan bij de PUM, Nederlandse Senior-Experts. Dit is een vrijwilligersorganisatie die zich inzet voor de duurzame ontwikkeling van kleine en middelgrote ondernemingen in ontwikkelingslanden en opkomende markten. De PUM zorgt ervoor dat professionele vrijwilligers (senior experts) hun kennis kunnen overdragen en stimuleert daarmee de zelfredzaamheid, het ondernemerschap en duurzame ontwikkeling van het midden- en kleinbedrijf in ontwikkelingslanden. De PUM wordt gefinancierd door de ministeries van Ontwikkelingssamenwerking en Buitenlandse Zaken.
"Ik heb tien jaar als vrijwilliger voor deze organisatie gewerkt en in die periode 41 projecten gedaan in 25 verschillende landen. Hierbij ben ik in alle werelddelen geweest en in landen als China, Indonesië, Mali, Rwanda, Colombia en Peru." In het laatste land is Scheenstra benoemd tot ereburger. "Naast het oplossen van problemen ligt de nadruk bij de PUM op de doelstelling om het bedrijf beter te laten draaien, waardoor omzet en winst toenemen en de armoede afneemt. Doordat de nadruk ligt op kennisoverdracht, en daarmee een actieve rol vraagt van het lokale management, is dit een zeer effectieve wijze van ontwikkelingshulp."
Scheenstra-kaas
Hoewel de ziekte van Parkinson tegenwoordig het nodige van hem vraagt, heeft Meint Scheenstra dit werk met heel veel plezier en dankbaarheid gedaan.
"De mensen waren zeer gemotiveerd en met velen heb ik nog steeds contact. Ik kan terugzien op vele succesvolle projecten, waarbij een paar bedrijven dit onderstreepten door kaas onder mijn naam succesvol in de markt te zetten."
Trots toont hij twee documenten met daarop de afbeeldingen van twee kazen. Op beide staat zijn naam. De ene kaassoort wordt verkocht in Colombia, de andere in Algerije.
