Rottevalle en VCR: nog niets beslist

Piet Raap is de verdediging van Rottevalle te snel af, maar keeper Riekele Borger stopt de inzet. Bij de Rottevallespelers  Benjamin van der Molen (nummer 2),  Marten Zantema (nummer 7) en Benjamin Donker is het alle hens aan dek. (Foto: Klaas Rozema)

Rottevalle en VCR: nog niets beslist

Voetbal

ROTTEVALLE – Handhaaft VV Rottevalle zich na een tegenvallend seizoen in de derde klasse of gaat vierdeklasser VCR daarin het debuut maken? De return in Rinsumageast zal uitsluitsel moeten geven, want na de eerste nacompetitiewedstrijd in Rottevalle is nog alles mogelijk. VCR won het beslissingsduel met 1-2, maar Rottevalle, dat de hele tweede helft domineerde, had objectief gezien wel een gelijkspel verdiend.

Door Jelle Jeensma

Degradatie komt voor Rottevalle steeds dichterbij na een seizoen waarin weinig lukte. De Rottevalsters hadden te maken met een blessuregolf en de resultaten waren vooral in het begin van de competitie niet om over naar huis te schrijven. Trainer Jan ten Hage werd halverwege het seizoen ingewisseld voor interim-trainer Willem Weening. Op de valreep werden nog punten gepakt, maar te weinig om WTOC op de ranglijst te passeren en nacompetitievoetbal om degradatie te ontlopen.

VCR had de wind in de zeilen en eindigde in de vierde klasse als derde. VCR heeft niet eerder in de derde klasse gespeeld en voor de club is dat een uitdaging, vindt voorzitter Sake Vellema van de club uit Rinsumageast. Hij denkt dat zijn ploeg in de derde klasse beter uit de verf komt. “Op dat nivo wurdt better fuotballe en kinne de spilers mear harren ding dwaan.”

Ook anderszins is de club klaar voor promotie. “Wy hawwe krekt in tribune mei 72 sitplakken en in nij skoareboerd yn gebrûk nommen.”  VCR liet aardig voetbal zien en dat terwijl Abe Dreijer, één van de belangrijkste spelers, langdurig door een blessure is uitgeschakeld.

De spitsen van VCR, Rienk de Haas, Yannick Haakma en Piet Raap, drukten hun stempel op de wedstrijd. De Haas scoorde in competitieverband meer dan dertig keer en was ook nu de balvaste en schotvaardige spits die Rottevalle constant bezighield. Piet Raap, terug bij VCR na een avontuur bij SC Heerenveen, was de onbetwiste uitblinker in dit duel. Met zijn weergaloze acties en rushes ontrafelde hij regelmatig de verdediging van Rottevalle.

Toch wekte Rottevalle in de eerste tien minuten de indruk het varkentje wel te zullen wassen. Een kopbal van Steffen Schra trof bijna doel. VCR kroop daarna uit de schulp en na tien minuten was het zowaar 0-1. Rienk de Haas was de aangever en Yannick Haakma gaf keeper Riekele Borger het nakijken. VCR bleef de gevaarlijkste ploeg. Het doelpunt van Piet Raap was van ongekende klasse. Zijn afstandsschot was loepzuiver en Riekele Borger moest voor de tweede keer capituleren: 0-2. Daarmee was de wedstrijd geenszins gespeeld, want Rottevalle, dat te weinig kansen creëerde, vocht zich teug in de wedstrijd. De overtreding op de doorgebroken Benjamin van der Molen leverde Rottevalle een penalty op. Benjamin Donker faalde niet vanaf de elf meter. Voor rust had Piet Raap namens VCR de wedstrijd al kunnen beslissen, maar zijn individuele acties leverden geen doelpunt op.

In de tweede helft was de beleving bij Rottevalle helemaal terug. VCR stond drie kwartier onder druk en werd veroordeeld tot countervoetbal. Met kunst en vliegwerk werd standgehouden. Het eenrichtingsverkeer leverde Rottevalle wel kansen, maar geen treffers op. Benjamin van der Molen en Berend Visser kregen beste mogelijkheden. VCR moest het hebben van uitbraken. In de laatste minuut had VCR zelfs meer afstand kunnen nemen. Invaller Erwin Raap profiteerde van de ruimte die Rottevalle weggaf. Hij schoot tegen de paal, nadat keeper Riekele Borger in eerste instantie het schot had gepareerd, en daarna had Rottevalle de mazzel dat het vizier van Rienk de Haas niet op scherp stond. De spits schoot huizenhoog over.

De tweede wedstrijd zal de beslissing moeten brengen. De afloop is onvoorspelbaar, want het in de tweede helft sterk dominante Rottevalle is geenszins kansloos.
“Yn de twadde helte wiene wy op syn minst lykweardich oan VCR, dat ik kollektyf sterker fûn”, oordeelde trainer Willem Weening. De trainer van Rottevalle berust zeker nog niet in degradatie. “It leauwen is der wol, mar it gelok ûntbrekt.”